moralizatzaile

eu: moralizatzaile

Definizioa:

Moralizatzen duena; moralizatzen saiatzen dena.

moralizatzaile

(ad.)

Testuingurua:

  • Burns intentzio onekoa da, baina, klima larrialdia azpimarratzeko, gehiegizko azpimarra moralizatzaileak egin ditu gidoian.

    YARZA ARTOLA, Mikel. «Ikusi mundua sutan». Berria. || Data: 2023-03-25

    https://www.berria.eus/paperekoa/1882/035/001/2023-03-25/ikusi-mundua-sutan.htm
  • Obran emakumeen presentzia nabaria da, emakumeak izan baitziren ekintza moralizatzailearen helburu.

    «Eskola garaiaren nostalgian bizi zara?». Nontzeberri. || Data: 2017-09-21

    https://nontzeberri.eus/eskola-garaiaren-nostalgian-bizi-zara
  • Bizitza errazegia litzateke galdera moralizatzaile honen erantzunera sinplifikatzeko, izan ere, pertsonaiak beren beldur eta desioek mugiturik jokatzen dutelako beti dago gure logikari ihes egiten dion zerbait.

    RUIZ GONZALEZ, Saioa. «Aita zeruan eta gu lurrean». Argia. || Data: 2015-11-01

    https://www.argia.eus/argia-astekaria/2481/aita-zeruan-eta-gu-lurrean
  • Lehen agerraldia: Poztu egiten gara, halere, jendeak azkenean bereganatu baldin badu HIES seriotan hartzeko gaisotasuna dela, edozeinek har dezakeena, eta estereotipo moralizatzaile eta zentzugabeko beldurrak alde batera utzi behar ditugula, birus bat eta beraren kutsabideetaz soilik hitz egiten hasteko.

    DORRETA, Emilio; ALVAREZ, Imanol. «HIES dela eta». Euskaldunon Egunkaria. || Data: 1991-12-01

    https://www.berria.eus/hemeroteka