Elurra hizpide hartuta, gomendio batzuk bildu ditugu, ohikoak diren zalantza batzuk argitzeko eta hiztegia freskatzeko asmoz.

Zenbaitetan, honelako esaldiak irakur daitezke: «Leku askotan elur bustia egin du goizean», «Elur-lapatsa ari omen zuen», «Elur-jauziak utzitako arrastotik gora abiatu ginen».

Hitz ugari ditugu euskaraz elur-kontuez aritzeko. Adibidez, ‘elurra egiten duenean erortzen diren kristal-multzo arinetako bakoitza’ izendatzeko, honako forma hauek guztiak jaso ditu hiztegi arauemaileak: maluta, mataza, elur(-)maluta, elur(-)mataza, elur(-)luma, elur(-)malo.

Elur(-)txingo ere arautua dago ‘elur-maluta txiki eta lehorra’ adierarekin.

Beste aditz-lokuzio hauek ere agertzen dira Euskaltzaindiaren Hiztegian (adibideak ere handik jasoak dira):

• elurra ari izan. Elurra ari du.
• elurra izan. Jaitsiko dira meza entzutera elurra bada ere.
• elurra bota. Elur dezente botako omen du Pirinioetan.
• elurra egin. Bart elurra egin du eta goizean dena zuri agertu da.

Elurraz, euriaz, hotzaz eta kidekoez mintzatzean, hasi aditza du/da motakoa dela dio hiztegiak. Beraz, bi moldeak erabil daitezke: elurra hasi du/elurra hasi da.

Estandarrerako elur(-)lapatx hautatu da, ez *elur-lapats.

Era berean, ‘mendi tontor edo malkarretatik bat-batean eta burrunban erortzen den elur-pila handia’ adierazteko, elur(-)jausi da forma estandarra, ez *elur-jauzi. Adiera berekoak dira elurbizi, elurbildu eta hiztegian Ipar. markarekin jaso den elauso hitzak.

Ia urturik erortzen den elurra izendatzeko, berriz, elurbusti arautu du Euskaltzaindiak, ez *elur busti.

Ohar horiek kontuan hartuta, honela idatziko genituzke gorago aipatutako esaldiak: «Leku askotan elurbustia egin du goizean», «Elur-lapatxa ari omen zuen», «Elur-jausiak utzitako arrastotik gora abiatu ginen».